In ons vorige blog, zijn we vanuit Nederland naar het zuiden gereisd, door België en Frankrijk, waarna we uiteindelijk in Noord-Spanje zijn beland. Aangezien we allebei dol zijn op wijn en hebben genoten van eerdere wijnregio's zoals de Barossa Valley (Australië) en Stellenbosch (Zuid-Afrika), reden we meteen naar het gebied tussen Haro en Logroño, bekend als de hoofdsteden van de Rioja-vallei. Hier begonnen we onze ontdekkingsreis van het proeven van pinchos en geweldige wijnen uit de Rioja-vallei...

Aangezien we vrij vroeg in het seizoen waren, was de vallei een contrast van groene druivenranken en geelbloeiende bloemen. De kronkelende weg tussen Haro en Logroño is de moeite waard om zelf te rijden, met de vele wijngaarden tegen de heuvels aan. We besloten te kiezen voor een camping vlakbij Logroño, zodat we te voet naar de stad konden gaan, North op de camping konden achterlaten en zo van goede wijnen konden genieten zonder ons zorgen te hoeven maken over wie er moest terugrijden. 
Logroño bleek een zeer mooie stad te zijn. Het is groter dan Haro en heeft veel kleine restaurants, bars en cafés, waaronder de Calle Laurel. Deze kleine straat staat vol met kleine pinchosbars, die kleine (soms zelfs één hap) maaltijden serveren, voor ons enigszins vergelijkbaar zijn met tapas, die meer gebruikelijk zijn in Zuid-Spanje en Portugal. Toen we de Calle Laurel de eerste keer passeerde, was het echter een beetje teleurstellend, omdat het nog vroeg in de ochtend was en alle pinchosbars gesloten waren, waardoor de straat er verlaten uitzag. We leerden al snel dat de bars meestal geopend zijn tussen 13:00-15:00 uur voor de lunch en na 19:00 uur voor "diner". 

Intussen heeft Rowan tijd besteed aan het verder verkennen van de stad. Het is niet groot, maar het heeft enkele karakteristieke kleine straatjes, een mooie kerk en het museum van de Rioja-vallei, dat zelf een prachtig gebouw is en zeker een bezoek waard. Het museum neemt je mee terug in de geschiedenis van de Rioja-vallei, te beginnen in de vroege tijden met de eerste nederzettingen en activiteiten, helemaal door het Romeinse Rijk tot aan de moderne tijd, waarbij de onafhankelijkheid van de mensen van de Rioja-vallei wordt benadrukt. Het is een geweldige manier om meer te leren over de geschiedenis van de vallei, als je hierin geïnteresseerd bent.
Maar laten we eerlijk zijn, het was niet per se het museum waarvoor we naar Logroño kwamen, dus laten we snel vooruitspoelen naar de avonduren.
We gingen rond 19.30 naar de stad, wat nog wat vroeg was, maar we hadden trek en wilden graag het geweldige eten proeven dat dit gebied te bieden heeft. We sloten ons busje af en lieten onze harige vriend Moose achter zodat hij onze bezittingen kon bewaken. Dit aangezien de Calle Laurel niet bepaald de plek is waar je een corgi mee naartoe wilt nemen, gezien de oneindige hoeveelheid snuffelmogelijkheden en veel "restjes". Deze zijn niet bepaald voor honden gemaakt, hoewel ik zeker weet dat Moose hier anders over zal denken en het toch een kans zou willen geven.

Pinchos in Logroño

De wandeling naar de stad vanaf de camping in Logroño duurt ongeveer 15 minuten en is een ontspannen wandeling langs de rivier, die je uiteindelijk over een mooie brug oversteekt naar de stad. Het grappige is dat je niet meteen de drukte voelt als je de stad binnenkomt, aangezien de drukte zich voornamelijk rond Calle Laurel concentreert en niet zozeer in de rest van de stad.
We baanden ons een weg door de stad en toen we de pinchosstraat naderden, konden we het geroezemoes en gesprekken horen van de vele mensen die al aanwezig waren. We waren in voor een goede proeverij!

Het goede aan deze straat is dat er niet "één plek is waar je moet zijn" of "de enige pincho die je moet proeven", vrijwel alle bars zagen er druk uit en alle pinchos die we proefden waren goed - wat misschien iets te maken heeft met dat er bij elke pincho een glaasje lokale Rioja-wijn werd geproefd, waardoor alles steeds beter smaakte naarmate de avond vorderde. Er is geen maximum van het aantal pincho's die je kunt afnemen en de hoeveelheid hangt dan ook echt af van je smaak en eetlust, maar voor ons waren 4-5 pincho's (en een gelijk aantal drankjes) voldoende. Met een gemiddelde prijs tussen € 1-€ 5 voor een pincho (en bijbehorende wijnen voor € 2/glas), kostte een avondje pinchos ons ongeveer € 30, redelijk goed voor wat je allemaal kon proeven. Onze favorieten waren de gebakken champignons op een sneetje brood belegd met een gamba, ham croquetes met een glaasje serranoham en de heerlijke patatas bravas met wat pikante saus; uiteraard zijn deze voorkeuren geheel subjectief.

Bezoek aan de wijngaarden in de Rioja

De volgende dag begonnen we een beetje traag - waarschijnlijk nog steeds ons eten van de vorige avond aan het verteren, maar wilde we graag wat Rioja-wijnhuizen bezoeken. Dus, kort na de middag, manoeuvreerden we North uit zijn kleine kampeerplek en maakten we onze weg naar een van de mooist gelegen wijnhuizen in de Rioja, bekend als Bodegas Ysios. We waren eigenlijk van plan om alleen wat wijn te proeven en vervolgens naar een volgend wijnhuis te gaan, maar omdat we allebei onder de indruk waren van de prachtige architectuur van het gebouw en de omgeving, kozen we ervoor om een rondleiding door de wijnmakerij te volgen - waar de proeverij natuurlijk bij inbegrepen was.

We werden, samen met enkele andere gasten, rondgeleid door een vriendelijke dame en kregen uitleg over de geschiedenis van de Rioja, de verschillende soorten (en leeftijden) van de Rioja-wijngaarden (die meer dan 100 jaar oud kunnen zijn) en het hele proces van het verwerken van de druiven tot de opslag en rijping van de wijnen. Een zeer interessante reis om de binnenkant van de wijnmakerij te zien en meer te leren over de verschillende stadia van het wijnmaakproces en wat een goede (of zeldzame) wijn definieert. De rondleiding duurde ongeveer 45 minuten, waarna we naar de proefruimte werden gebracht, met een prachtig uitzicht op de wijngaarden. We kregen 3 verschillende wijnen (wit - rosé - rood), gerijpt over verschillende tijden. De proeverij werd vergezeld van wat lekkere toastjes en ham.
We moeten allebei toegeven dat de wijnen geweldig waren, stuk voor stuk. Waarschijnlijk ben je al bevooroordeeld als je geniet van wijn in een wijnmakerij, omdat de sfeer en omgeving op de een of andere manier extra nadruk leggen op de smaak. Maar, toch smaakte het echt fantastisch en hebben we alle wijnen natuurlijk opgedronken. Gelukkig was het glas niet te groot..

Na een geweldige eerste ervaring verhuisden we er een naar een vrij beroemde wijnmakerij, Marqués de Riscal, bekend om zijn ongelooflijke architectuur, hoewel het voor ons een beetje futuristisch aanvoelde vanwege het zeer luxe hotel. We besloten dat één wijntour genoeg was voor de dag en aangezien de plaats behoorlijk druk was, dachten we dat het beter zou zijn om te genieten van hun openluchtrestaurant en (hondvriendelijke) terras, waardoor we alsnog hun wijnen konden proeven én konden genieten van een lunch. Zodra we gingen zitten, begon de zon door de wolken te schijnen en hoewel veel lokale bewoners binnen bleven, hadden we het gevoel dat we begin april konden genieten van een goede buitenlunch, wat we dan ook deden. Onze smaak was waarschijnlijk niet meer helemaal onbevooroordeeld ten tijde van de lunch, maar zowel het eten als de wijnen waren een goede aanvulling op de tapas (en dat gold ook voor wat zonneschijn).
Aanvankelijk waren we van plan om ook een derde, meer boetiekwijnmakerij in de buurt van Haro te bezoeken, maar we ontdekten dat deze op het moment van ons bezoek helaas op zondag gesloten was. Na een lange lunch hadden we ook het gevoel dat we waarschijnlijk wel genoeg hadden gedronken voor deze dag, dus we besloten uiteindelijk om terug te gaan naar de camping.
Omdat we de volgende dag weer zouden doorrijden, brachten we de nacht ongeveer op dezelfde manier door als de vorige, waarbij we nog eens genoten van de geneugten van Logroño, omdat het zo dichtbij was. De volgende dag vertrokken we naar de Atlantische kust in Noord-Spanje. Voor onze reis langs de kust en naar de Picos de Europa, lees dan verder in onze volgende blog over Picos de Europa.